Efe
~ Yun éfivos έφηβος baliğ, büluğa ermiş erkek, delikanlı << EYun éphēbos έφηβος a.a. < EYun epi+ ʰēbē ἥβη büluğ, delikanlılık
Tarihte En Eski Kaynak
"Ege bölgesine özgü erkek birliklerine mensup kişi" [ c (1930) : O iki sene içinde topal efe epeyce korku salmıştı. ]
"kabadayı, yiğit (argo)" [ A. Fikri, Lugat-ı Garibe (1889) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Yeni Yunanca éfivos έφηβος "baliğ, büluğa ermiş erkek, delikanlı" sözcüğünden alıntıdır. Yunanca sözcük Eski Yunanca aynı anlama gelen éphēbos έφηβος sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Eski Yunanca ʰēbē ἥβη "büluğ, delikanlılık" sözcüğünden epi+ önekiyle türetilmiştir.
Ek Bilgi
Sözcüğün kökenine ilişkin geniş hacimli Türkçe literatürün tamamına yakını bilimsel değerden yoksundur. Ege bölgesine özgü efelik geleneğinin, birçok toplumda görülen büluğa erme törenleriyle alakalı olduğu aşikârdır.Benzer Kelimeler
Etiketler: Alıntı, Modern Yunanca, Ses evrimi, Antik Yunanca, Aynı anlamda, Türeme kategori veya etiketlerine bağlıdır. Efe ne demek?
