Yer

<< ETü yér

Tarihte En Eski Kaynak

yér "yeryüzü, dünya" [ Orhun Yazıtları (735) : üze kök teŋri asra yağız yer kılındukda [yukarıda mavi gök aşağıda kara yer yaratıldığında] ]
yér "1. dünya, 2. (Oğuzlarda) oturulan yer, diyar, yurt" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
yérlü "yerleşik, sabit" [ Dede Korkut Kitabı (1400 yılından önce) : Yerlü kara dağlaruñ yıkılmasun ]
yerlenmek "yerleşmek, yer edinmek" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) : bir gölcük içinde iki kaz yerlenmişdi ]
yerel "mevzii, lokal" [ TDK, Felsefe ve Gramer Terimleri (1942) ]
yerleşke "kampüs" [ m (1979) : yerleşkemizin çeşitli yerlerinde görevlendirilmek üzere teknik personel alınacaktır ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Eski Türkçe yér sözcüğünden evrilmiştir.

Ek Bilgi

Benzer Kelimeler

• muhayyer
• siyer
• eyer
• destroyer
• yermek
• hiyerarşi
• hiyero+
• hiyeroglif
• bariyer
• büstiyer
• garsoniyer
• gravyer

Etiketler: Ses evrimi, Eski Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Yer ne demek?