Öz
< ETü ö- düşünmek, bilincinde olmak +Iz → öğüt
Tarihte En Eski Kaynak
öz "benlik, kendi" [ Orhun Yazıtları (735) : kagan uçdukda özüm sekiz yaşda kaltım [kağan öldüğünde ben sekiz yaşında idim] ]
öz "ruh, cansuyu, bitki özü " [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
özlük "haysiyet, mahiyet" [ Osmanıcadan Türkçeye Cep Kılavuzu (1935) ]
özet "hülasa" [ Osmanıcadan Türkçeye Cep Kılavuzu (1935) ]
özdeş "aynı" [ TDK, Felsefe ve Gramer Terimleri (1942) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe ö- "düşünmek, bilincinde olmak" fiilinden +Iz sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için öğüt maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Bang (Neg. Verb. 115) ö- fiilinden türetir; Hamilton (İyiPr 159) bu görüşe karşı çıkar. || Karş. Moğolca öber (kendi, öz, iç), öbör (göğüs, bağır). Moğolca sözcüğün Türkçe eşdeğeri *öwüz olmalıdır.Benzer Kelimeler
Etiketler: Türeme, Eski Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Öz ne demek?
