Pof
: Tü pof//pöf/puf/püf 1. üfleme, nidası, 2. yorgunluk, bıkkınlık, öfke nidası
Tarihte En Eski Kaynak
püf "üfleme sesi" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1400 yılından önce) ]
puf "üfleme ve şişirme sesi" [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]
puf böreği [ Ahmet Vefik Paşa, Lugat-ı Osmani (1876) ]
pufla "kabarık ve yumuşak nesne, özellikle yastık" [ Ahmet Rasim, Şehir Mektupları (1899) : pufla yatak, yumuşak yorgan ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Türkçe pof veya veya pöf veya puf veya püf "1. üfleme, nidası, 2. yorgunluk, bıkkınlık, öfke nidası" ünlemdir.
Ek Bilgi
Karş. of/öf/uf/üf (aynı anlamda).Benzer Kelimeler
Etiketler: Cinsi, her çeşit Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Pof ne demek?
