Nam
~ Fa/OFa nām نام ad, ün, san << EFa/Ave nāman- isim << HAvr *nōmn a.a.
Tarihte En Eski Kaynak
nam [ Darir (çev.), Kıssa-i Yusuf (1377 yılından önce) : her birine rūzi kıldı bir makām, enbiyāya rūzi kıldı biñ-nām ]
bednam "[Fa badnām] kötü namlı" [ Mercimek Ahmed (çev.), Kâbusname (1432) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Farsça ve Orta Farsça (Pehlevice veya Partça) nām نام "ad, ün, san" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Eski Farsça ve Avesta (Zend) dilinde nāman- "isim" sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Hintavrupa Anadilinde aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *nōmn biçiminden evrilmiştir.
Ek Bilgi
Aynı HAvr kökten Sanskritçe nāman नामन्, Kürtçe (Kurmanci) nav, Eski Yunanca ónyma, Latince nomen, Fransızca nom, İngilizce name/noun, Almanca name, Ermenice anun անուն (isim).Benzer Kelimeler
Etiketler: Alıntı, Yeni Farsça, Ses evrimi, Eski Farsça ve Avesta, Hintavrupa Anadili , Aynı anlamda kategori veya etiketlerine bağlıdır. Nam ne demek?
