Ara
<< ETü āra < ATü *hār- kesmek, yarmak, ikiye ayırmak +A → yar-
Tarihte En Eski Kaynak
ara "iki şeyin ortasında (zarf)" [ Orhun Yazıtları (735) : üze kök teŋri asra yagız yér kılındukda ikin ara kişi oglı kılınmış ]
ara "iki şeyin ortası (ad)" [ Divan-i Lugat-it Türk (1070) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe āra sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Ana Türkçe yazılı örneği bulunmayan *hār- "kesmek, yarmak, ikiye ayırmak" fiilinden +A sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için yar- maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Zarf anlamı ara ara, uzak ara deyimlerinde korunmuştur. || Karş. Eski Türkçe arġu (iki dağ arası, uçurum - Kaş).Benzer Kelimeler
Etiketler: Ses evrimi, Eski Türkçe, Türeme, Ana Türkçe veya Proto-Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Ara ne demek?
