Yelken
<< Tü *yélegen < ETü yél- koşmak +AgAn ☼ ● Uy, Kaş → yel
Tarihte En Eski Kaynak
yelken "aynı anlamda" [ Ebu Hayyan, Kitabü-l İdrak (1312) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Türkçe yazılı örneği bulunmayan *yélegen sözcüğünden evrilmiştir. Türkçe sözcük Eski Türkçe yél- "koşmak" fiilinden +AgAn sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için yel maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Karş. Türkiye Türkçesinde yelmak/yelme (koltuk altları açık bir tür Tatar mintanı, örgü zırh - Meninski, Thesaurus 1680). “Hafif ve kolsuz ceket” anlamına 19. yy"dan eski Türkçe sözlüklerde rastlanmaz. Buna karşılık bkz. jileEtiketler: Ses evrimi, her çeşit Türkçe, Türeme, Eski Türkçe, İlk kullanım kategori veya etiketlerine bağlıdır. Yelken ne demek?
