Tekin

TTü dek/denk uygun, münasip +In  dek<sup

Tarihte En Eski Kaynak

dekin "uygun, şanslı, kötü ruh veya kötü talih etkisinde olmayan" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1500 yılından önce) : dekin yérde kişi divane olmaz ]
tekin "boş, cinlerden hali" [ İbrahim Alaattin (Gövsa), Yeni Türk Lugatı (1930) ]
tekinsiz "uğursuz" [ İbrahim Alaattin (Gövsa), Yeni Türk Lugatı (1930) ]

Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.

Kelime Kökeni

Türkiye Türkçesinde dek veya denk "uygun, münasip" sözcüğünden +In sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için dek<sup maddesine bakınız.

Ek Bilgi

Halk diline ait bir sözcük iken 20. yy"da yazı diline ithal edilmiştir. /t/ sesinin korunması lehçe etkisi olmalıdır. || Bugünkü Türkçe kullanımdan düşmüş olan Eski Türkçe > Türkiye Türkçesinde tekin (tenha, ıssız) < tek ayrı sözcüktür.

Etiketler: Türeme, Türkiye Türkçesi kategori veya etiketlerine bağlıdır. Tekin ne demek?

Mobil Uygulama

Uygulama marketlerindeki tamamen ücretsiz Etimoloji uygulamamızı indirebilirsiniz.

App StoreGoogle Play