Kuzey
< ETü kuz güneş almayan yer, gölge +gAy → kuz
Tarihte En Eski Kaynak
kuzay "gölgeli yer" [ PavC (1500 yılından önce) ]
kuzey "aynı anlamda" [ Mütercim Asım, Burhan-ı Katı Tercemesi (1797) ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe kuz "güneş almayan yer, gölge" sözcüğünden +gAy sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için kuz maddesine bakınız.
Ek Bilgi
Karş. Eski Türkçe koyar (salya akıtan), koyun- (su dökünmek), kuyma (dökme metalden yapılmış nesne).Etiketler: Türeme, Eski Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Kuzey ne demek?
