Konç
< Tü kon- durmak, inmek, ayak basmak +Iş → kon-
Tarihte En Eski Kaynak
konç "ayak topuğu veya tabanı" [ Codex Cumanicus (1300) ]
konç "ayakkabı veya çizmenin bileği ve baldırı saran kısmı" [ Dede Korkut Kitabı (1400 yılından önce) : edüğinüŋ koncına soktı ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Türkçe kon- "durmak, inmek, ayak basmak" fiilinden +Iş sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için kon- maddesine bakınız.
Ek Bilgi
/nş/ > /nç/ evrimi özellikle Kıpçakçada tipiktir; erken TTü"de de örnekleri görülür.Benzer Kelimeler
Etiketler: Türeme, her çeşit Türkçe kategori veya etiketlerine bağlıdır. Konç ne demek?
