Kaypak
< ETü kay- bir yana dönmek +Ip- ☼ Kaş → kay-
Tarihte En Eski Kaynak
kaypak "kaygan" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1555 yılından önce) : ayak tayınacak yer, kaypak yer ]
kaypmak "kayarak düşmek" [ TDK, Tarama Sözlüğü (1566) : cariyenin elinden şişe kaypıp Caferi Sadık'ın mübarek başına düştü ]
kaypancak "kaygan" [ Ahterî-i Kebir (1545) : kaypancak yer ve şol kuyu ki kenarı kaypancak ola ]
Önemli Not: Bu kaynak kayıtlara geçmiş ve bu kelimenin kullanıldığı yazılı ilk kaynaktır. Kullanımı daha öncesinde sözlü olarak veya günlük hayatta yaygın olabilir.
Kelime Kökeni
Eski Türkçe kay- "bir yana dönmek" fiilinden +Ip- sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: Kaş) Daha fazla bilgi için kay- maddesine bakınız.
Ek Bilgi
TTü ve Kıpçakçada görülen kayp- muhtemelen Türkiye Türkçesinde kayk- (bir yana eğilmek) fiilinin varyant biçimidir. +p- ekinin işlevi açık değildir.Etiketler: Türeme, Eski Türkçe, İlk kullanım kategori veya etiketlerine bağlıdır. Kaypak ne demek?
