< Tü kığılça- kıvılcımlanmak +Im < onom kığıl kığıl kıvılcımlanma anlatan söz +çA- < onom kığ/koğ kıvılcım, şerare +Il2 ☼ TS xiv
kığılçım [ Tuhfetu'z Zekiyye fi'l-Lugati't-Türkiyye (1425) ]
Türkçe kığılça- "kıvılcımlanmak" fiilinden +Im sonekiyle türetilmiştir. Türkçe fiil kığıl kığıl "kıvılcımlanma anlatan söz" ses yansımalı sözcüğünden +çA- sonekiyle türetilmiştir. Bu sözcük kığ veya koğ "kıvılcım, şerare" ses yansımalı sözcüğünden +Il2 sonekiyle türetilmiştir. (İlk kullanımı: TS xiv)