<< ETü kēnç < ATü *kēn- büyümek, artmak +Iş → geniş
kenç "çocuk, yavru, her hayvanın küçüğü, zürriyet" [ Uygurca (1000 yılından önce) ]
Eski Türkçe kēnç sözcüğünden evrilmiştir. Eski Türkçe sözcük Ana Türkçe yazılı örneği bulunmayan *kēn- "büyümek, artmak" fiilinden +Iş sonekiyle türetilmiştir. Daha fazla bilgi için geniş maddesine bakınız.
"Denk, eş, akran" ve "rast gelme" anlamındaki diğer Türkiye Türkçesinde düş sözcüğü bundan muhtemelen bağımsız olup düş- fiiliyle eşkökenlidir.